لحيم و آهن:

نصيحت كردن موقع مخصوص به خود دارد. اگر در موقع خودش انسان نصيحت كرد ، اين نصيحت اثر دارد و اگر بي موقع بود، بر روي بچه اثري ندارد، وقتي بچه به شما عقيده مند است او را نصيحت كنيد نه اينكه وقتي به شما بدبين است،چون در اين هنگام ،بدبيني او نمي گذارد كه نصيحت شما را بپذيرد.

لحيم گران وقتي كه مي خواهند يك ظرف مس يا آهني را لحيم كنند،اول به آنجا كه مي خواهند لحيم كنند اسيد مي مالند،چون ذرات چرك و چربي كه روي فلز است مانع از جوش خوردن لحيم با آن چيز مي شود ولي اگر در اول با سمباده پاك كنيم و بعد از آن اسيد روي آن بزنيم تا پاك شود،آنوقت است كه اين دو لحيم به هم جوش مي خورند و ديگر كنده نمي شود.

حالا،اگر انسان هم مي خواهد به فرزند خودش نصيحت بكند بايد اين نصيحت به او جوش بخورد و حرف انسان به فرزندش پيوند بخورد،براي انجام اين كار،اول بايد اسيد باشد تا چركهايي مثل بدبيني،سوءظن ، ناراحتي،غيظ و غضب كه مانع از چسبيدن نصيحت مي شود با اسيد شستشو شود.

خوب،آن اسيد چيست؟

شما دوستان عزيز به ما بگوييد كه اسيد چه چيزي مي تواند باشد. منتظريم.