واژه سايبر از لغت يونانيkybernetes به معني سكاندار يا راهنما مشتق شده است.

فضاي سايبر در معنا به مجموعه هايي از ارتباطات دروني انسانها از طريق كامپيوتر و مسائل مخابراتي بدون در نظر گرفتن جغرافيايي فيزيكي گفته مي شود.در واقع مي توان گفت:كه فضاي سايبر گسترده ايي از ذهن است كه مي تواند تمامي اشكال زندگي منطقي را بسط و معنا دهد.

صفحات: 1· 2

فاطمه يعني ولايت را سپر

فاطمه ام ابيهاي پدر

فاطمه يعني شرافت را تمام

فاطمه حجت بُوَد بر هر امام

فاطمه يعني جدا از آتش است

فاطمه نور هدايت در مش(راه و روش) است

فاطمه باشد شناس عرشيان

كه براي او پديد آمد زمان

اين زمين و عرش و كرسي اش همه

آفريده شد براي فاطمه

فاطمه اُم حسين و زينب است

فاطمه نور درخشان شب است

فاطمه دردانه پيغمبر است

فاطمه آزادگي را مظهر است

فاطمه يعني هدايت را مسير

فاطمه آن همسر پاك امير

فاطمه بر ما عنايت مي كند

بر مسير حق هدايت مي كند

فاطمه غرق مناجات خدا

عرشيان غرق تماشا در سماء

فاطمه ريحانه باغ رسول

فاطمه گشته ملقب به بتول

فاطمه اول شهيد راه عشق

او كه درسينه اش بود آه عشق

چون عدو دانست عشق سينه را

پس به ميخ در فشردش كينه را

نور زهرا نور پاك احمد است

چون كه او دردانه ي محمد است

شعر از خانم مريم السادات صادقي

لحيم و آهن:

نصيحت كردن موقع مخصوص به خود دارد. اگر در موقع خودش انسان نصيحت كرد ، اين نصيحت اثر دارد و اگر بي موقع بود، بر روي بچه اثري ندارد، وقتي بچه به شما عقيده مند است او را نصيحت كنيد نه اينكه وقتي به شما بدبين است،چون در اين هنگام ،بدبيني او نمي گذارد كه نصيحت شما را بپذيرد.

لحيم گران وقتي كه مي خواهند يك ظرف مس يا آهني را لحيم كنند،اول به آنجا كه مي خواهند لحيم كنند اسيد مي مالند،چون ذرات چرك و چربي كه روي فلز است مانع از جوش خوردن لحيم با آن چيز مي شود ولي اگر در اول با سمباده پاك كنيم و بعد از آن اسيد روي آن بزنيم تا پاك شود،آنوقت است كه اين دو لحيم به هم جوش مي خورند و ديگر كنده نمي شود.

حالا،اگر انسان هم مي خواهد به فرزند خودش نصيحت بكند بايد اين نصيحت به او جوش بخورد و حرف انسان به فرزندش پيوند بخورد،براي انجام اين كار،اول بايد اسيد باشد تا چركهايي مثل بدبيني،سوءظن ، ناراحتي،غيظ و غضب كه مانع از چسبيدن نصيحت مي شود با اسيد شستشو شود.

خوب،آن اسيد چيست؟

شما دوستان عزيز به ما بگوييد كه اسيد چه چيزي مي تواند باشد. منتظريم.

لباس :

اين بدن فرزند،لباسي براي روح فرزند است. شما اگر مثلاً مواظب باشيد لباس طفل پاك و تميز باشد اما بدن طفل كثيف و آلوده باشد،اشتباه است. همينطور اگر بدن طفل تميز باشد اما روحش كثيف باشد.

بقول سعدي:

تن آدمي شريف است به جان آدميت

نه همين لباس زيباست نشان آدميت

بدن كه يك لباس زيباست،نشان آدميت نيست،جان بايد درست شود.پس برنامه اي بايد مادر بكار ببردتا به تدريج كه طفل تواناي  بر هر كاري مي شود،ديگر مادر آن كار را انجام ندهد چون اگر طفل توانا بود،و مادر انجام داد،بدن تواناست،اما روح ناتوان مي شود.

براي توانا شدن روح بايد به تدريج كه رشد مي كند به او مسئوليت و ماموريت بدهد.

شما مي گوييد بچه كار را خوب انجام نداده است چه كارش كنيد؟بايد از او قهر كنيد تا انجام بدهد يعني محبت مفتي به او ندهيد،محبتتان را قيمتي كنيد،لطف و عنايتي كه به او داريد در مقابل درستكاري او باشد و شما لطف خود را تنظيم كنيد. وقتي ديديد درست كار مي كند بر اين لطف بيافزاييد،وقتي ديديد درست كار نمي كند اين لطف را كم كنيد،با كم و زياد كردن لطف و محبتتان نسبت به طفل، طفل را به كمال نزديك مي كنيد.با زياد و كم كردن مي فهمد كه كدام كار خوب بود،تا نكند،چون احساس كرد كه با او سرد برخورد كرديد و كدام كار خوب بود،همان كار را انجام بدهد. آدمي كه حكيم نيست ،از روي احساس و عواطف كار مي كند. گاهي ممكن است خيلي اشتباه بكند.بچه گاهي خيانت و خطا كرده ،مادر از او خنده اش مي گيرد و اين ضعف است. تبسمي كه در اين حالت مي كند به آينده طفل لطمه مي زند.

آن چيزي كه روي بچه انسان اثر مي گذارد نحوه ي قيافه و صورت انسان و چين و شكن پيشاني انسان و نگاه چشم  انسان است كه با بچه حرف مي زند.

حرف اساسي از زبان چشم گفته مي شود و چشم گوياتر از زبان انسان است.

آيا شما نديده ايد مثلاً گاهي كسي برايتان حرفي مي زند،نگاه به حركاتش مي كنيد،به حرفش مشكوك مي شويد، چون آن حركات به شما حرفي مي زند و يك جور سخن مي گويد كه از خود زبان آن طرف گوياتر است،آيا نديده ايد كسي كه مي خواهد زبان بازي كند يا دروغ بگويد،از لحن كلامش مي فهميد كه يك حرفي دارد،از دست پاچگي او مي فهميد كه اشكالي درونش هست!از ضد و نقيض حرف زدنش مي فهميد كه يك اشكالي در كار اوست،اين قسمتها را انشاءالله مواظبت كنيد.

برگرفته از تمثيلات آيت الله حائري شيرازي

تبليغ به عنوان وسيله اي كه پيام خدا را به بندگانش مي رساند، اهميت بسيار دارد و اهميت آن در اهميت هدايت است.

رسالت انبياء الهي و امامان معصوم عليهم السلام، هدايت انسانها از تاريكي ها به سوي نور بوده است و اگر انساني از تاريكي به نور هدايت شود،مثل اين است كه همه انسانها زنده شوند. زيرا يك انسان صالح مي تواند جامعه انساني را به صلاح و نور راهنمايي كند.

“و من احياها فكانما احيا الناس جميعاً ”

آري،هدايت يك انسان به منزله زنده كردن او است و آيا انسان زنده و مرده برابرند؟            سوره مائده آيه 32

“او من كان ميتاً فاحييناه و جعلناله نوراً يمشي به في الناس كمن مثله في الظلمات ليس بخارج منها؟”

آري كسي كه مرده جهل و گمراهي بود و ما را زنده كرديم و به او در روشني علم و ديانت داديم تا با آن روشني، در بين مردم با سرافرازي حركت كند،مانند كسي است كه در تاريكيهاي جهل غرق شده و قادر بر خارج شدن از آن نيست ؟               سوره انعام آيه 122

رسول خدا (ص)مي فرمايند:"…و ادع الناس الي السلام و اعلم ان لك بكل من اجابك عتق رقبه من ولد يعقوب “

(مردم را به اسلام دعوت كن و بدان،در مقابل هر كس كه تو را اجابت كند ثواب آزادي يك بنده از فرزندان يعقوب برايت نوشته خواهد شد.)            وسائل الشيعه،ج11،ص398

اهميت كار يك مبلغ آنقدر زياد است كه اگر در اين راه مقدس،مخلصانه تلاش كند،قدم در راه رسول خدا (ص)گذاشته است و جانشين وي خواهد بود. زيرا آن بزرگوار فرمود:"رحم الله خلفايي فقيل يا رسول الله من خلفائك؟قال الذين يحبون سنتي و يعملونها عباد الله”

(خداوند جانشينان مرا رحمت كند از ايشان سوال شد كه آنان چه كساني هستند؟فرمود:كساني كه سنت مرا زنده مي كنند و آن را به بندگان خدا مي آموزند).         الحياه،ج2،ص281

چه مسئوليتي مقدس تر از كار عالم مبلغ كه مقام او را از هزار عابد بيشتر مي كند."الروايه لحديثنا يشدد به قلوب شيعتنا افضل من الف عابد”

(كسي كه احاديث ما را روايت كند و دلهاي شيعيانمان را محكم سازد از هزار عابد بهتر است.)   اصول كافي،ج1،ص51

امام صادق (ع) مي فرمايند:"همانا مردي سخن مي گويد و خداوند به وسيله آن ،ايماني را در قلب ديگري مي نويسد.بنابراين هم گوينده و هم شنونده هر دو آمرزيده مي شوند."       وسائل الشيعه،ج11ص510

آري هدايت و آگاهي دادن به مردم وظيفه مبلغان است و اين عهد و پيماني است كه خداوند متعال از آنان گرفته است.