فاطمه يعني ولايت را سپر

فاطمه ام ابيهاي پدر

فاطمه يعني شرافت را تمام

فاطمه حجت بُوَد بر هر امام

فاطمه يعني جدا از آتش است

فاطمه نور هدايت در مش(راه و روش) است

فاطمه باشد شناس عرشيان

كه براي او پديد آمد زمان

اين زمين و عرش و كرسي اش همه

آفريده شد براي فاطمه

فاطمه اُم حسين و زينب است

فاطمه نور درخشان شب است

فاطمه دردانه پيغمبر است

فاطمه آزادگي را مظهر است

فاطمه يعني هدايت را مسير

فاطمه آن همسر پاك امير

فاطمه بر ما عنايت مي كند

بر مسير حق هدايت مي كند

فاطمه غرق مناجات خدا

عرشيان غرق تماشا در سماء

فاطمه ريحانه باغ رسول

فاطمه گشته ملقب به بتول

فاطمه اول شهيد راه عشق

او كه درسينه اش بود آه عشق

چون عدو دانست عشق سينه را

پس به ميخ در فشردش كينه را

نور زهرا نور پاك احمد است

چون كه او دردانه ي محمد است

شعر از خانم مريم السادات صادقي

درد دين بي ديني مـردان مـاست

ضعف و بيرنگي ،در ايمان ماست

درد دين يعني كه عفت مرده است

قـلب زهـراي بتـول آزرده اسـت

صفحات: 1· 2

محمد اي شاخه گل نبوت

اي كه وجودت همه  خير و بركت

الگوي اخلاق همه عالمي

تو برترينِ انبياء ، خاتمي

اي كه بود محو جمالت جهان

محو رخ و حسن و كمالت جهان

رايحه گل زگل روي تو

چرخ زمان از خم ابروي تو

شمس و قمر محو جمال توأند

محو رخ و خوي و خصال تو أند

اي تو درخشنده تر از نور ماه

اي تو هدايتگر انسان به راه

شعر از مريم السادات صادقي

باز باران با ترانه مي خورد بر بام خانه

يادم آرد كربلا را دشت پر خون و بلارا

كودكان تشنه وآن خيمه ها را

رأسهاي عاشق از تن جدارا

باز باران با ترانه مي خورد بر بام خانه

يادم آرد جبهه ها را دشتهاي پر بلا را

نوجوانان عزيز و بي ريا را

نو سَبيلان و محبان خدا را

كه سپر كردند در ياري حق آن سينه ها را

باز باران با ترانه مي خورد بر بام خانه

پيرزن تنها نشسته كنج آن ويرانه خانه

دستهاي پينه بسته چشم كم سو ،دل شكسته

دو پسر را در ميان جبهه ها از دست داده

زندگيش پر ز عشق و بندگي اما چه ساده

باز باران با ترانه مي خورد بر بام خانه

مادري در كنج خانه كه ندارد از شهيدش يك نشانه

اي جوانان وطن هوشيار باشيد

با شياطين جهان آماده پيكار باشيد

شعر از خانم مريم السادات صادقي

يا علي اي يار زهراي بتول

همدم شبهاي بي يار رسول

اي بپا دارنده احكام دين

اي تمام عشق و ايمان و يقين

اي صراط مستقيم و نور حق

اي كتاب ناطق و مسطور حق

اي دلاور مرد صحراي عرب

اي تمام عشق تو ،محراب شب

اي امام حق،علي مرتضي

وزنه اعمال ما روز جزا

اولين مظلوم عالم يا علي

جانشين و يار خاتم يا علي

اي تمام غيرت و مردانگي

دشمني با تو بود ديوانگي

اي امام و پيشواي صادقين

كن شفاعت يا امير المومنين

ماه تابان ولايت  يا علي

جان عالم به فدايت يا علي

اي تو شمشير خداي ذوالجلال

اي فداي تو تمام جان و مال

شعر از مريم السادات صادقي

يا جواد اي مظهر جود وسخا

اي امام رحمت و مهر و وفا

اي غريب كوچه هاي پر ستم

نور چشم و ميوه جان رضا

اي كه در خانه نداري محرمي

از جفا ي ام فضل بي حيا

حسرت ديدار قبر وغربتت

مي كشاند اين دلم تا كاظمين

اي امام حق،امام متقين

شيعيانت را رسان تا كربلا

مي كند اين دل هواي تربتت

اشك مي ريزم به ياد غربتت

روزي كه ستاره ها رقصيدند

شادي اهل آسمان را ديدند

روزي كه زمين مرده  زنده گرديد

و بوسه ز گلهاي شقايق چيدند

روزي كه زمان دوباره شادي را ديد

و اهل زمين دوباره  مي خنديدند

روزي كه فرشتگان هم آهنگ شدند

و دور علي وفاطمه چرخيدند

آن روز ز عطر گل خوشبوي نبي

هم كفو علي ، فاطمه را مي ديدند

روزي كه تمام عشق معنا مي شد

و ز  لطف خدا قطره اي دريا مي شد

روزي كه چكاوك به گل ياس رسيد

از آن علي حضرت زهرا مي شد

نوشته خانم مريم صادقي پايه 5

ای که آیینۀ اهتمامی                        حافظ کشور و این نظامی

از تو پاینده این ملک وملت                   حافظ راه ورسم امامی

ای سبا از دلیران ما گو                        بر شهیدان نیرو سلامی

درود بر حافظان حریم شقایق ها،سلام برپاکباختگان سامان ستاره ها،آنانکه مردانه تن سیاه شب را به زنجیر نور می کشند،طنین گامهای پر صلابتشان سالهاست که آشنای کوچه های شهر ماست،با توام ای گرداب شکفتن شکوفه ها تو که در تنهایی ژرف خاطره ها یا بیراهه های سرگردان نامردمی ها،پنجره ای از نور خواهی گشود،تو گلهای نیایش را در محراب فیروز گون آسمانها نشاء خواهی کرد،با توست که ستارۀ همدردی از شب هستی سر میزند،جان پاک تو همهمه ای در رگهاوقطره ای گوارا در کالبد زمین تشنه است،جان فشانی تو  یعنی نبض سرسبز ترین گیاه یعنی روح خوشایند زندگی یعنی پرشی به اندازۀعشق ،دستان تو انبساط نور است بر زمزمۀ حیات آدمیان ،که همیشه نیش زخم کدری صورت احساسمان را دریده است ولی تو همیشه با نفس های تازه رفته ای ،صورت طلایی خورشید را شسته ای،تو از سیاحت یک حماسه می آیی،رفتار آفتابگون تو حجم تباهی را از خواب خواهد پرانید،تو صدای قدم پیک امنیتی،افزایش رنگ آرامشی،طنین گل سرخ عفتی،تو هم پیمان آیینه های فطرتی.

دست نوشته از سرکار خانم مریم السادات صادقی طلبه پایه 5

ره طوس پویم ،

به ملک بگویم

که به شهر مشهد طرب نوازد

به زمین جبین را به ادب بساید

به حرم دل وجان ز شعف ببازد

به ملک همانند ستاره رخشد

به سیاهی شب چو قمر بتازد

به همه بگویدکه خدا هم امشب به رضا ببالد به رضا بنازد

دل و جان امیرش

دو جهان حقیرش

نه کسی مثالش نه کسی نظیرش

همه مست فیضش

همه عبد کویش

همه مات حُسن وهمه محو جاهش

همگان گدایش

همگان فدایش

همگان چو رعیت

همگان سپاهش

همه دوستدارش، همه جان نثارش ،

همه خاک راهش ،بخدا ثنایش به نبی دعایش به حرم طلوعش

به جهان نگاهش،همه گرد راهش،همه خاک پایش،همه سر نهاده به تراب راهش

دل کعبه گلشن ز شکنج مویش،به کف خلایق دُر گفتگویش

به لب محمد(ص)گوهر ولایش

یا علی موسی الرضا!

که تویی امامم

علی ای صلاتم

علی ای صیامم

علی ای رکوعم

علی ای نمازم

به رُخت بخندم، به برت بگریم

به رهت بمیرم، به غمت بنازم

به تو افتخارم،به تو اعتبارم

ز تو سربلندم، زتو سر فرازم

که تویی دعایم،که تویی ثنایم

که تویی امیدم،که تویی نیازم

به فدای جانت من ودودمانم،من ودوستانم،من وخاندانم…

تو طبیب فردی، تو دوای  دردی

تو یگانه مردی، تو گره گشایی

تو امام امت،تویی باب رحمت

تو عزیز زهرا،تو امام مایی.

شعراز خانم مریم السادات صادقی طلبه پایه 5

بی علی در جسم هستی روح نیست

کشتی شرح نبی را نوح نیست

بی علی قرآن کتاب  بی بهاست

 چون علی آیات حق را محتواست

بی علی اصل عبادت باطل است

 بی علی هر کس بمیرد جاهل است

عید ولایت وامامت مبارک

اللهم عجل لولیک الفرج