گاهي شما مزه غذا را به بچه تان مي چشانيد ، يك ذره آبگوشت توي دهانش مي ريزيد كه مزه اش را بچشد. خداوند متعال هم ، گاهي مزه معنويت را به انسان مي چشاند، مثلا وقتي به زيارت حضرت رضا (عليه السلام) مي روي ، روز اول ، ساعت اول كه وارد مي شوي و صورت را روي ضريح يا كنار ديوارش مي گذاري و منقلب مي شوي، يك احساس نسيم بهشتي مي كني، اصلا دنيا در نظرت كوچك مي شود .

اين نه كه از استحقاق شماست يا به مقامي رسيده ايد كه  اين معاني را درك مي كنيد ، نه، خود آنها اين مقام را تنزل داده اند وبه شما چشانده اند تا بفهميد چه خبر است.

گاهي خدا ، مزه نماز را به انسان مي چشاند، گاهي وضو را گاهي روزه را ، گاهي اكرام به فقير را ، احسان را، گاهي خدا جلوه اي از ارزشها ي اينها را به انسان مي چشاند مثل آن وقتي است كه شما يك ذره نان را توي آبگوشت مي زنيد و توي دهن بچه شش ماهه مي گذاريد و به او مي چشانيد.

 خداوند در طول زندگي ، گاهي خوبيها و مناجاتها را به انسان مي چشاند.