سالهاي سال گذشت… و فرياد ها و استقامت ها آنچنان كه بايسته بود به ثمر ننشست تا اينكه بر جبين تاريخ چنان خورشيدي درخشيد كه در پرتو وجودش راه حق و باطل بر رهروان بيدار دل نمايان شد، و باگرمي كلامش جاني دوباره بر كالبد زمان دميده شد.

پرچمداري از تبار محمد و علي (عليهما السلام) حسين وار فرياد هيهات منا الذله سرداد و در پشت خود هزاران هزار انسان آزاده را هم آواي خويش نمود…

واين بود كه خدا به بركت انفاس قدسيه او پيروزي را به ملت ما ارزاني داشت و حكومتش را بر سرزمين  ما راسخ كرد و نعمت ولايت را عطايمان نمود.

آري امام خميني (ره) ، همان شاگرد مكتب امام صادق (عليه السلام) ، اسلام ناب محمدي را به جاي اسلام دروغين آمريكايي فرياد برآورد ، و انقلاب  را با نهايت درايت و كفايت، از شروع تا پيروزي ،‌و بعد از پيروزي ، آنچنان هدايت نمود كه نگذاشت هيچ گزندي بر آن وارد شود.

حضرت امام آن پير فرزانه از خود دو يادگار گرانبها بر جاي گذارد كه تمسك به آن براي هميشه ، انقلاب و ارزشهاي ما را تضمين مي كند.

و آنها :

يكي ولايت و حكومت فقيه است، كه امروز بدست سيد علي خامنه اي كه به حق پاسدار اين امانت گرانبها و از جان بركفان اين عرصه اند، نهاده شده ، و ديگر ي مجموعه بيانات و رهنمود ها و پيام هايي است كه امام در حرف حرف بيان و جاي جاي بيان خود الگويي مطمئن و راهي هموار را بر پيش پاي مي نهد و آينده اي روشن را ترسيم  مي نمايد.

از محور هاي مهم اين پيام عبارتند از :

1- بيان ارزش و جايگاه اصيل فقه و فقاهت و روحانيت  شيعه .

2- دفاع از خدمات علمي حوزه هاي علميه و تبيين نقش علماء و روحانيون در نهضت و انقلاب اسلامي.

3- گوشزد نمودن طر حهاي استعمار در نابودي و براندازي روحانيت و حوزه هاي علميه .

4- بيان خون دلهايي كه امام از متحجران واپس گرا و مقدس نما خورده است.

5- تبيين انحراف فكري رو حانيان كج انديش و ليبرال هاي غرب گرا در جدايي دين از سياست و خطر آنها براي انقلاب و نظام.

6- دعوت روحانيت ، مدرسين و حوزه ها در رفع اختلاف سليقه ها و توجه به دشمنان واقعي انقلاب.

7- طراحي استراتژي آينده انقلاب و حكومت اسلامي.

برگرفته از منشور روحانيت

ايمان غير  معرفت است و هيچكدام هم به تنهايي كافي نيست و بايستي به هر دوي آنها به عنوان دو بال براي پرواز نگريست .

اگر ايمان در دانش مورد نظر نباشد دانش يك چيز بي روح ، كم محتوي ، بي ارزش و گاهي مضر است. 

 دانش بدون ايمان و يا  ايمان بدون دانش به تنهايي براي عروج يك امت كافي نخواهد بود. 

علم گرايي بدون توجه به دين و يا دين گرايي بدون توجه به علم هيچ ارزشي نخواهد داشت.

برگرفته از كتاب تربيت از منظر ولايت  

دهه  فجر سر آغاز اسلام ،خاستگاه ارزشها ي اسلامي ، مقطع رهايي ملت ايران و بخشي از تاريخ  ماست. كه گذشته را از آينده جدا ساخته است .                                     

(قسمتي از بيانات مقام معظم رهبري دامت بركاته) 

12 بهمن سال 1357 شمسي بود كه امام خميني آن پير فرزانه قدومش را در سرزمين ايران گذاشت و پرونده اي عظيم را گشود .

آغاز دهه فجر انقلاب اسلامي مبارك

8 ربيع الاول  سال 260ه.ق شهادت امام حسن عسگري (ع) و آغاز دوران امامت كودكي 5 ساله  مي باشد.كودكي كه در شب جمعه نيمه شعبان سال 255 هجري در شهر سامرا در آن فضاي خوف ناك  با قدوم نورانيش تمام عالم را نور افشاني كرد.

كودكي كه هم نام و هم كنيه محمد مصطفي (صلي الله و عليه ) است .

مهدي جان آغاز امامتت مبارك

تقريبا 1178 سال از امامت حضرت بقيه الله مي گذرد خيلي اتفاق افتاده كه  افرادي منكر طول عمر آن حضرت شدند كه در جواب آنان بايد گفت :مساله طول عمر يك مساله اي نبوده كه مخصوص به حضرت مهدي (ع) باشد بلكه تاريخ گواه آن است كه افرادي همچون حضرت آدم 930: سال ، حضرت لوط:732 سال ، حضرت نوح تا قبل از طو فان 950 سال و حتي حضرت ادريس 960 سال عمر كردند .پس تكرار يافتن آن امري طبيعي و معقول خواهد بود. و به گفته فلاسفه بهترين دليل بر امكان يك چيز وقوع آن است .

اللهم عجل علي ظهورك

.

درختي را اگر آب ندهند، برگهايش مي افتد و افسرده مي شود ، وقتي به آن آب دادند، برگهايش راست مي ايستد.

انسان نا اميد مانند يك درخت پژمرده است، اما وقتي كه اميد وار مي شود مانند درختي است كه تازه آن را آب داده اند و سرشار از نشاط  مي شود ، فرد وقتي احساس كرد كه توان كار و زندگي و برخورد با مشكلات را دارد جر ات پيدا مي كند كه به سراغ مشكلات برود.

انسان گاهي از شنيدن مشكلات سرش به درد مي آيد . و گاهي آنچنان مشتاق رويارويي با مشكلات است كه دلش مي خواهد به او بگويند بيا و اين مشكل را حل كن.

گاهي انسان از حل مشكلات خودش عاجز است ولي گاهي اوقات علاوه بر اينكه مشكل خودش را حل كرده است دستش نيز براي حل مشكل ديگران باز است .

آدمهايي كه مشكل ديگران را حل مي كنند، كمتر گرفتار اعتياد و اين گونه مسائل مي شوند.

بچه را نيز بايد به نوعي تربيت كرد كه وقتي بزرگ شد نه تنها بتو اند مشكل  خودش را حل نمايد بلكه يك مقدار وقت را هم براي حل مشكل ديگران صرف كند.

برگرفته از كتاب تمثيلات ايت الله حائري شيرازي