توجه به خدا
خانه و صاحب خانه
ما در رویا به سر می بریم از این جهت نمی دانیم چه کسی سود می برد و چه کسی زیان. از عالم فقط در و دیوار و جانور ش را دیدیم و صاحب خانه را ندیدیم و مشکل ما همین است.
اما اولیاءخدا و شهدا صاحب خانه را دیدند، دست از خانه کشیدند، و ما چون معرفت صاحب خانه برایمان حاصل نشد به تماشای نقش و نگار خانه نشستیم خیال می کنیم این عالم خانه بی صاحب است و گرنه چه کسی در خانه ای می رود که صاحب خانه حاضر باشد و او شروع کند به شمارش آجرها و دیدن نقش و نگار های خانه و هیچ مجالستی با صاحب خانه نداشته باشد؟
ما حتی آنوقتی هم که فکر می کنیم داریم با صاحب خانه صحبت می کنیم در نقش خیالات خودمان هستیم و تصور اتمان از پیش چشممان رژه می رود…
برگرفته از تمثیلات آیت الله حائری شیرازی