اگر مبلغان فداكار و با اخلاص اسلامي،در طول تاريخ، بار سنگين پيام رساني و آگاه نمودن مردم مسلمان را بر دوش نمي كشيدند در اين زمان پرچم «لا الله الا الله»و «محمد رسول الله» در قسمتهاي مختلف جهان برافراشته نبود.

بنابراين ترديد در ضرورت تبليغ نيست پس بايد با توكل به خدا و با اراده اي استوار مخلصانه در اين راه بزرگ قدم گذاريم كه خداي متعال در قرآن كريم سوره آل عمران ،آيه104 مي فرمايند:

«ولتكن منكم امه يدعون الي الخير ئ يامرون بالمعروف و ينهون عن المنكر»

(بعضي از شما مسلمانان بايد مردم را به خير دعوت كنند به نيكوكاري دستور دهند و ايشان را از بدكاري باز دارند.)و در اين امر مهم همه ما مسئوليم.

نمونه آيه اي كه در قرآن تاكيد بر تبليغ دارد «يامرون بالمعروف و ينهون عن المنكر»است يعني امر به معروف مي كنند و نهي از منكر مي نمايند.و در مقابل آن منافقينند كه حركتشان خلاف اين جهت است.«يامرون بالمنكر و ينهون عن المعروف»يعني به كار ناپسند وا مي دارد و از كار ناپسنديده باز مي دارند.

بي توجهي به مسئله تبليغ قهر الهي را به دنبال خواهد داشت.«لعن الذين كفروا من بني اسرائيل علي لسان داوود و عيسي بن مريم ذلك بما عصوا و كانوا يعتدون كانوا لا يتناهون عن منكر فعلوه»

(كافران بني اسرائيل به وسيله داوود و عيسي بن مريم لعنت شدند زيرا از حكم حق سر كشي كرده و به حقوق ديگران تجاوز مي نمودند و يكديگر را از اعمال زشت باز نمي داشتند.)سوره مائده،آيه 78و79

ميزان ضرورت هر حركتي در زمانهاي مختلف متفاوت  است.پيش از تولد انقلاب شكوهمند اسلامي و زماني كه قدرت دين اسلام به عنوان يك مكتب ضد استكبار و ظلم روشن نشده بود هجوم فرهنگي كافران و مستكبران نيز شدت زيادي نداشت بنابراين ضرورت به كار گيري همه نيرو و توان مسلمانان در مقابل اين يورش احساس نمي شد.

اما امروز دشمن به قدرت اسلام پي برده و بر شدت حملات خود افزوده است.بنابراين ما نيز بايد توان خويش را بالا ببريم و از همه امكانات،در راه مقابله با آن سود جوئيم.

در حال حاضر مسئوليت مبلغان مسلمان چندين برابر شده است و اگر خداي نخواسته در اين راه مقدس كوتاهي كنيم و به آن اهميت ندهيم، فرداي قيامت در پيشگاه الهي مسئول خواهيم بود.

اهميت ندادن به تبليغ،بي توجهي به مسئله امر به معروف و نهي از منكر است كه نتيجه اش نابودي انسانها خواهد بود.

مردمي كه پيوسته اعمال ناروا انجام مي دهند و افرادي كه ايشان را از آن اعمال باز نمي دارند و به عمل شايسته دستور نمي دهند محكوم به نابوديند و تنها انسانهايي اهل نجاتند كه عمل نيكو انجام دهند،ديگران را به آن بخوانند و از اعمال ناپسند باز دارند.

اين وظيفه مبلغ است كه سخنان خدا را به مردم برساند اگر چه آنان گوش شنوا نداشته باشند كه در غير اين صورت همگي نابود خواهند شد.

خداي متعال در سوره اعراف،آيه165و164 مي فرمايند:

«و اذا قالت امه منهم لم تعظون قوماً الله مهلكم او معذبهم عذاباً شديداًقالوا معذره الي ربكم و لعلهم يتقون فلما نسوا ما ذكروا به انجينا الذين ينهون عن السوء و اخذ نا الذين ظلموا بعذاب بئيس بما كانوا يفسقون»

(پس از اينكه پند و اندرز نصيحت كنندگان در قوم بني اسرائيل اثري نكرد جمعي از آن گروه گفتند:چرا قومي را كه از جانب خدا به نابودي يا عذاب سخت محكومند باز موعظه ميكنيد؟

گفتند:پند ما اتمام حجت از جانب پروردگار است و اميد است كه تقوا پيشه كنند و چون به آنها تذكر داده شد،در آن غفلت ورزيدند، ما نصيحت كنندگان را نجات داديم و ظالمان و فاسقان و كساني كه سكوت كرده بودند را به بدترين عذاب گرفتار ساختيم.)

صفحات: 1· 2